حیات معقول

شهادت نوعی از مرگ نیست بلکه صفتی از ((حیات معقول)) است.

زیرا حیات معمولی که متاسفانه اکثریت انسانها را اداره می کند،

همواره خود و ادامه بی پایان خود را می خواهد،

لیکن در حیات معقول فرد آن زندگی پاک از آلودگی ها که خود را در یک مجموعه بزرگی

به نام جهان هستی در مسیر تکاملی می بیند که پایانش منطقه جاذبه الهی است.

شهید با داشتن این حیات خود را موجی از مشیت خداوندی می داند که اگر سر بکشد و

در اقیانوس هستی نمودار گردد، رو به هدف اعلا می رود و اگر فرود بیاید و کالبد بشکافد

 صدای این شکاف عامل تحرک امواج دیگر خواهد بود که آنهم جلوه ای دیگر از مشیت الهی می باشد.

 لذا شهید همواره زنده است و حیات و ممات او همواره صفتی است برای حیات طیبه